کوه های مازندران یکی از معدود جاذبه‌های گردشگری استان مازندران هستند که علاوه بر مسافران عادی سرزمین‌های شمالی، کوهنوردان و دوستداران این رشته مهیج را به سمت خود جذب می‌کنند.دامنه‌های کوهستان مازندران، قله‌های پوشیده از برف از جمله کوه دماوند و چند قله دیگر را در بر گرفته است. برای تماشای این زیبایی‌های بکر و دست نخورده باید به مازندران زیبا سفر کنید.
شاخص ترین قله های مازندران
۱. قله دماوند
کوه دماوند – یکی از کوههای مازندران – دوازدهمین قله برجسته جهان با ارتفاع ۵۶۱۰ متر می باشد. در اینجا به معرفی ۴ مسیر اصلیصعود به دماوند می پردازیم :
مسیر های صعود به قله دماوند که دارای پناهگاه یا جانپناه هستند، مشتمل بر چهار مسیر میشوند. این مسیرها شامل مسیر جنوبی ، غربی ، یال جانپناهها در سمت شمال کوه مشهور به مسیر شمالی و یال شمال شرقی هستند.
! پر ترددترین در بین مسیر های صعود به قله دماوند مسیر جنوبی می باشد. مبدا این مسیر جاده بین پلور و رینه است. در حد فاصل بین این دو منطقه یک جاده خاکی وجود دارد. از طریق آن کوهنوردان و کوهپیماها میتوانند به گوسفندسرا در ابتدای مسیر پیمایش دسترسی پیدا کنند. مسیر از طریق گوسفندسرا به سمت رودخانه اول و سپس رودخانه دوم رفته و با گردش به سمت راست و ادامه به بالا، از سمت راست بارگاه سوم به ارتفاع این منطقه میرسد.
محل بارگاه سوم ، موقعیت قرارگیری پناهگاه مسیر جنوبی و خوابگاه و بوفه و سرویس بهداشتی میباشد. این بارگاه یا کمپ در ارتفاع تقریبی ۴۳۰۰ متری قرار دارد. از اینجا به بالا مسیر پس از چند صد متر به سمت راست ادامه می یابد. با قرارگیری روی یال تا ارتفاع ۵۰۰۰ متری و تا محل آبشار یخی بالا میرود. در موازات آبشار یخی با یک تراورس به سمت چپ رفته و تا تپه گوگردی در امتداد این یال ادامه میدهید. سپس در تپه گوگردی مسیر قدری به سمت راست متمایل شده و تا قله ادامه پیدا میکند.
۲ مسیر غربی از جاده غربی و در ناحیه ای موسوم به پارکینگ غربی آغاز میشود. پارکینگ غربی در ارتفاع ۳۳۰۰ متری واقع شده است. سپس از طریق پاکوب به پناهگاه سیمرغ زیبا خواهید رسید. جانپناهی دو طبقه با ظرفیت تقریبی ۲۰ الی ۲۵ نفر که در ارتفاع ۴۲۰۰ متری قرار گرفته است. ادامه مسیر از پشت پناهگاه به سمت بالا رفته و پس از عبور از یک دهلیز شنی به قله میرسد.
۳ مسیر شمالی سختترین به طور نسبی در بین مسیر های صعود به قله دماوند که دارای جانپناه میباشند. مبدا حرکت مسیر روستای ناندل می باشد. از طریق این روستا افراد به وسیله اتومبیل به منطقه ای به نام سنگ بزرگ منتقل می شوند. کوهپیمایی از اینجا آغاز میشود. در این مسیر دو جانپناه وجود دارد که یکی در ارتفاع ۳۹۰۰ متری و دیگری در ارتفاع ۴۷۰۰ متری واقع شده اند. در مورد این مسیر دقت داشته باشید که مسیر بعد از پناهگاه دوم از سمت راست قسمت سنگی و با عبور از کنار یخچال دوبی سل بالا میرود.
۴ به نظر من زیباترین مسیر در بین مسیر های صعود به قله دماوند یال شمال شرقی میباشد. حس خوب طلوع آفتاب صبحگاهی و منظره زیبای یخچال ستبر یخار همیشه یادآور خاطرات خوب این مسیر هستند.
دو راه دسترسی به این مسیر وجود دارد. مسیر گزنک که از روستای گزنک آغاز میشود. این مسیر طولانی بوده و از طریق پیمایش یک یال طولانی به پناهگاه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۰۰ متری خواهد رسید. مسیر دیگر از روستای حاجی آباد و گوسفندسرای احسانی شروع شده و مسیر کوتاهتری می باشد. یک مسیر دیگر هم وجود دارد که کمتر استفاده میشود. از طریق روستای ملار در ناحیه معدن می توانید با تراورس دره سردرود به استله سر دست یافته و سپس از صعود از استله سر به چشمه دست یابید.
۲. قله علم کوه
منطقه تخت سلیمان که بلندترین قله آن علم کوه با ارتفاع ۴۸۵۰ متر است در مرز استان های البرز و مازندران و داخل استان مازندران قرار دارد. این منطقه حدود ۴۰ قله شاخص و مهم بالای ۴۰۰۰ متر را شمل می شود.
از قلل مهم دیگر بعد از علم کوه، تخت سلیمان را می توان نام برد. این قله در شمال شانه کوه با ارتفاع ۴۶۵۹ متر قرار دارد.
- قله علم کوه دارای مسیرهای سهل و فنی بسیاری می باشد . مسیر معمول و آسان این قله از تنگ گلو و حصارچال شروع و پس از عبور از کنار قله ۴۶۰۰ متری مرجیکش باید شیب نهایی آن رادر جهت شمال طی کرد تا بر بلندای علم کوه ایستاد.
- مسیر دیگر پس از طی علم چال و صعود گردنه چالون و عبور از کنار سیاه سنگ ها و قلل شاخک به این قله می رسد.
- مسیر های فنی شامل گرده آلمانها و مسیرهای روی دیواره شمالی مثل مسیر هاری روست. فرانسوی ها و … می باشد.
۳. آزاد کوه
آزاد کوه یکی از مرتفع‌ترین قله‌های مرزی البرز مرکزی در استان مازندران در شمال ایران است. در فارسی، آزاد کوه را می‌توان به “کوه آزاد” ترجمه کرد. این نام احتمالاً به دلیل وجود شکل مخروط آزاد کوه و عدم اتصال آن به قله‌های اطراف توسط افراد محلی انتخاب شده است.
صعود به آزاد کوه، یک صعود فنی نیست و شما در تابستان به راحتی می‌توانید یک صخره نوردی ساده را تجربه کنید. دو مسیر برای صعود از این قله وجود دارد . یکی از آن آسان‌تر و کوتاه‌تر است و مسیری طولانی تر از روستای “وارنگه رود” می‌گذرد. مسیر اولی، ۱-۲ روز طول می‌کشد و مسیر دوم، ۲-۳ روز نیاز دارد. هیچ پناهگاه یا استراحتگاه در طول مسیر وجود ندارد. اگر قصد دارید اردو بزنید باید چادر شخصی با خود حمل کنید. صعود به آزاد کوه، یکی از کوه های مازندران در زمستان کار آسانی نیست، زیرا خطر احتمالی بهمن در هر دو مسیر وجود دارد.
۴. سیالان
سیالان، نام کوهی است که قله آن در مرز استان‌های مازندران و قزوین قرار گرفته است. از مقاصد کوهنوردی و جاذبه های گردشگری غرب استان مازندران به شمار میرود. این کوه از جنوب به منطقه‌ی رودبار الموت از استان قزوین و از شمال به دره‌ی دوهزار از شهرستان تنکابن در مازندران مشرف است. برای این قله یک جانپناه در سمت شمالی و یکی در سمت جنوبی وجود دارد. به صورت کلی می‌توان از سه مسیر یه سیالان صعود است.
این قله به دلیل قرارگرفتن بین منطقه الموت و دره دوهزار تنکابن از جذابیت های زیادی برخوردار است و صعود از جبهه شمالی طولانی تر و انرژی بر می باشد.
| اطلاعات مسیر | |
| مسیر رایج صعود | روستای هنیز، جانپناه سیالان، گردنه سیالان، قله |
| مسیرهای صعود | مسیر شمالی: دره های دو هزار،روستای عسل محلهمسیر جنوبی: روستای هنیز |
| مسافت پای کار تا قله | ۱۱٫۹۴ کیلومتر |
| دسترسی به آب | وجود چشمه های متعدد در مسیر |
| وضعیت آنتن دهی موبایل | اطلاعاتی در دسترس نیست |
| محل شب مانی | جانپناه:۳۲۷۲ متر |
| نزدیک ترین مرکز درمانی | استان قزوین – روستای زر آباد – خانه بهداشت |
موقعیت جغرافیایی :
اتوبان تهران–قزوین، نرسیده به شهر قزوین، جاده فرعی معلم کلایه(جاده ایی با فراز و نشیب زیاد و پیچ های تند با طولی حدود ۷۵ کیلومتر)، عبور از شهر معلم کلایه طی حدود ۱۷ کیلومتر، وارد جاده فرعی دیگر شده(خروجی روستای گازرخان که محل قلعه الموت است حدود ۲.۵ کیلومتر قبل از این خروجی است)طی مسافت ۱۶ کیلومتر، عبور از هرانک، آتان، روستای کلایه، نهایتاً به روستای هنیز می رسید.
| بهترین فصل صعود : اواخر بهار -اوایل تابستان (خرداد-تیر) |
| وجه تسمیه : سه یالان” : چکاد سیالان در مرتفع ترین نقطه خود مرکز برخورد سه خط الراس میباشد. |
۵. وروشت
قلهٔ وَرِوَشْت Varevashtشمالی‌ترین قلهٔ چهار هزار متری البرز مرکزی است و در استان مازندران و منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ وروشت واقع شده‌است. صعود این قله از روستای هریجان ولی‌آباد که تقریباً در فاصلهٔ ۶۰ کیلومتری شهرستان چالوس واقع شده‌ااست، آغاز می‌گردد.
مسیرهای صعود
مسیر اصلی
از روستاهای فیروزآباد و کیکو میباشد که در ۵۱ کیلومتری شهرستان چالوس میباشد. صعود از این ۲روستا از چند مسیر امکانپذیر میباشد؛ که نزدیک‌ترین مسیر مسیر فیروزآباد به کلنو و پیت غار میباشد.
مسیر دوم
راحت‌ترین راه صعود از شمال روستای هریجان و ارتفاع ۲٬۴۰۰ متری آغاز و بعد حرکت به سمت خشکه‌دره میباشد. تقریباً بعد از یک ساعت پیاده‌روی به یک گوسفند سرا در ارتفاع ۲٬۸۰۰ متری خواهید رسید. از این نقطه با ادامه پاکوب به سمت شمال نیز می‌توان به گردنه مسیر دوم صعود رفت. با ادامه به سمت شرق مسیر و انتهای خشکه دره به یال شرقی قله خواهید با ادامهٔ یال به قله خواهید رفت. این مسیر جهت صعودهای زمستان پیشنهاد نمی‌گردد.
مسیر سوم
از روستای ولی‌آباد و ارتفاع ۲٬۲۰۰ متری حرکت نموده به سمت پاکوب‌های شمالی روستا رفته و خود را به قلهٔ تاپی (قلهٔ فرعی) که تقریباً بالای روستا قرار دارد می رسانید. بعد به سمت شرق حرکت کنید. یال را ادامه دهید تا به گردنه برسید. گردنه را همچنان به سمت شرق ادامه داده در این قسمت کمی دست به سنگ خواهید داشت. سپس به یال غربی و یک قلهٔ فرعی و سپس به قلهٔ وروشت خواهید رسید.
بر روی قله در صورتی که هوا ابری نباشد دریای خزر قله آزاد کوه رشته‌کوه تخت سلیمان را خواهید دید.
۶. دوخواهران و چپکرو
قلل دوقلوی دوخواهران بلندترین قله های گرانکوه دوخواهران است.دامنه های شمالی دوخواهران با شیبی تند تا ارتفاغ ۳۸۰۰ متری پایین میروند و سپس با شیبی ملایمتر به حد بالای دره رودخانه سه سنگ (۳۵۰۰-۳۶۰۰ متر) مشرف می گردند.حداقل یک دریاچه/برکه فصلی در این منطقه به چشم می خورد. دامنه های جنوبی دوخواهران با شیب تند به رودخانه دیو آسیاب (۳۴۰۰ متر) منتهی می شوند.دوخواهران غربی از سمت شمال غرب به قله ۴۱۷۸ متری تخت خرس متصل است و دوخواهران شرقی از سمت شرق به قله ۴۲۶۰ متری چپکرو پیوند می خورد.
جهات دسترسی به قله های دوخواهران
۱) گردنه لهرا در شمال شرق
۲) یال شمال غربی قله دماوند در شرق
۳) دریاچه سد لار و رودخانه دلی چای در جنوب شرق
۴) گردنه قو یا کبود در جنوب غرب
گردنه لهرا: از تهران به جاده هراز بروید و به سمت آمل حرکت کنید. پس از عبور از روستاهای بایجان و کهرود به تابلوی “آمل ۵۵ کیلومتر” میرسید. پس از گذشت چند کیلومتر در طرف شمال تابلو یک جاده خاکی در سمت چپ (غرب) جاده هراز نمایان می شود (ممکن است تابلوی کوچکی در سر این جاده برای روستای پنجاب یا نمار به چشم بخورد). پس از تقریبا ۲۵ کیلومتر جاده به روستای نمار ختم می شود.
